19. júní og bloggfríið mitt

Sælt veri fólkið,

Afsakið mitt ómeðvitaða bloggfrí... Ég hef ekki hent bloggi hingað inn síðan fyrir kosningar - 10. maí! Og aldeilis hefur dregið til tíðinda á þessum mánuði og 9 dögum.

Kosningadagur gekk í garð  og nóttin í beinu framhaldi einsog vera ber. Spádómur minn um úrslitin gekk ekki alveg eftir. Ég spáði því að Ingibjörg myndi fella ríkisstjórnina og að Samfylkingin myndi brjóta 30% múrinn. Í fyrstu tölum stóð spádómurinn minn en þegar nóttin leið þá breyttist staðan þónokkuð. Engu að síður gengum við ótrúlega nálægt því að fella ríkisstjórnina - 11 atkvæði ef að ég man rétt. Þar spilaði Samfylkingin lykilhlutverk - ekki verður deilt um það.

Ríkisstjórnarskiptin urðu svo um svipað leiti og ég var að klára skólann - 2. árið í Kvennó. Ég væri að ljúga ef að ég hefði klárað þetta ár með "láð" en engu að síður skreið ég í gegn, sem betur fer. Svona er það þegar að allt fer á undan skólanum í forgangsröðina. Allt endaði þó vel - minn flokkur komst til valda, kannski ekki með þeim flokki sem ég hefði helst viljað en að sjálfsögðu er gott að Jafnaðarmannahugsjónin komist að innan veggja ríkisstjórnarinnar. Við höfum sýnt það og sannað á fyrstu vikum Þingvallastjórnarinnar að þarna eigum við heima. Vona að þetta verið gott og farsælt samstarf með Sjálfstæðisflokk, ef að báðir flokkar fá að koma sínum málum á framfæri getur þetta endað stórvel.

Sumarið tekur alltaf við, sama hvað gengur á. Vinna, vinir, frí og fjör. Öllu blandað saman og vonast eftir sem bestri útkomu. Ég vinn á tveimur stöðum, annarsvegar hjá Netinu, markaðs- og rekstrarráðgjöf og sem þjónn á Lækjarbrekku í aukavinnu.

Hróarskelda er orðinn fastur partur í lífi mínu. Ég fór fyrst árið 2004, á 15. aldursári. Fékk þá ekki að gista en hreyfst af hátíðinni og staðnum. Fór svo á síðasta ári með vinum mínum, alveg ógleymanlegt. Fer aftur í ár, flýg út þann 1. júlí og kem heim þann 12. Fyrir þá sem hafa áhuga á að fara á hátíðina... Uppselt! Úff, bömmer.

17. júní var haldin hátíðlegur í bloggfríinu mínu. Þó tók ég ekki mikinn þátt í hátíðarhöldum vegna vinnu á Lækjarbrekku en heyrði lætin greinilega frá sviðinu við Arnarhól.

19. júní er í dag. Ég er í bleikri skyrtu, til að sýna stuðning minn við kvennfrelsisbaráttuna. Það er ekki frelsi að óútskýrður launamunur sé milli kynja á 21. öldinni. Það er ekki frelsi að konur hafa miklu færri málsvara í sveitastjórnum, á þingi og í stjórnum fyrirtækja. Við höfum verið að fara í rétta átt síðustu ár og áratugi síðan 1915 en við eigum ennþá langt í land. Áfram konur (og karlar að sjálfsögðu)! Látum dætur okkar byrja á sama punkti í lífinu og syni okkar. 

Ég hef það ekki lengra í bili - verð að eiga eitthvað eftir til að skrifa um þegar fram líða stundir...

Bestu kvenn-baráttukveðjur,

Guffi 

Málum bæinn bleikan