Kvæði frá Júlíu

Varð að fá að birta þetta frábæra ljóð sem að Júlía Margrét Einarsdóttir samdi um veikindi mín, að hennar sögn í frönskutíma. Ég veit ekki hvort að þessi bloggsíða stefni í eintóman ljóðavef en hvað er svosum að því? Hér kemur ljóðið:

Kveinar núna guffi knár,
kappinn hann er veikur
læst hann vera lasinn sár
um líf sitt orðinn smeykur

Algjör snilld þetta ljóð hennar Júlíu :)

Nú er ég haldin á vit netskákarinnar sem ég stunda ólmur í þessari flensu.

- Guffi 

Kvæði um veikindi

Hósti, verkur, hor og slef,

vild'ég væri ekki með.

Vitlaus strákur með sloj og kvef,

situr uppi, sem töff ógeð.

 

Þetta ætti að segja sitt um veikindi mín sem ég get þó sjálfum mér um kennt að vera. Svoleiðis var það að ég vitleysaðist í körfubolta með strákunum eftir skóla, þrátt fyrir nefrennsli á við Jökulsá á Dal fyrir virkjun.

Annars er þetta ef ég fer með rétt mál, mitt fyrsta ljóð. Látið í ykkur heyra hvernig ykkur finnst.

Með veikindakveðju,

- Guffi